Osiągnięcie optymalnej efektywności energetycznej to dziś priorytet, a nacisk na tę kwestię kładzie przede wszystkim Unia Europejska, która swoimi dyrektywami wymusza zmiany w przepisach budowlanych obowiązujących w poszczególnych krajach. Celem takich działań jest doprowadzenie do maksymalnego ograniczenia strat energii w budynkach użytkowych, a jednym z ważniejszych aspektów jest w tym obszarze dobór grubości izolacji technicznych infrastruktury centralnego ogrzewania, ciepłej wody użytkowej czy chłodzącej. W rezultacie zarówno na etapie projektowania instalacji HVAC w obiektach mieszkalnych, jak i wydajnej infrastruktury przemysłowej, konieczne jest zastosowanie produktów o optymalnych parametrach. I choć jest to dodatkowa inwestycja, to liczne zalety izolacji technicznych w pełni rekompensują poniesione na ten cel wydatki.
Izolacje techniczne a współczynnik przewodzenia ciepła λ
Aby wykonać instalację o parametrach spełniających wymagania względem efektywności energetycznej, należy oprzeć się na Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, a także informacjach zawartych w normie PN-B-02421:2000. To te dokumenty determinują, jak należy projektować infrastrukturę techniczną na przewodach w budynkach oraz jakiej minimalnej grubości otulin trzeba użyć. Na ich podstawie przyjmuje się, że współczynnik przewodzenia ciepła λ materiałów izolacyjnych stosowanych na przewodach oraz innych elementach instalacji HVAC i pokrewnych ma wynosić 0,035 W/(m K) w temperaturze 40°C.
Grubość ekonomiczna otulin
Grubość ekonomiczna izolacji technicznych jest aspektem, który również wpływa na to, jakie otuliny najlepiej sprawdzą się w konkretnym zastosowaniu i jak bardzo zwiększanie ich grubości wpłynie na opłacalność. Na rachunek ekonomiczny w tym przypadku składają się zarówno koszt zakupu materiałów i wykonania izolacji termicznej, jak i przewidywana oszczędność energii osiągnięta dzięki zastosowaniu otulin. W oszacowaniu tych wartości pomocne będą normy PN-B-20105:2014-09 oraz PN-EN ISO 12241:2010, zawierające szczegółowe wymagania dotyczące każdego etapu tworzenia izolacji technicznych.
